Skip to main content

De term “Microdosing” wint de laatste jaren snel aan populariteit. Steeds meer onderzoek wijst op de potentie van deze methode, maar waar komt het idee vandaan om een kleine dosis psychedelica te gebruiken? Er bestaan verschillende theorieën over het gebruik ervan, maar één ding staat vast: psychedelica en de mens hebben een lange gezamenlijke geschiedenis, iets wat wereldwijd door academici wordt erkend.

Terug in de tijd met Microdosing

Volgens etnofarmacoloog Terence McKenna gaat de symbiotische relatie tussen de mens en psychedelica terug tot het begin van de mensheid. McKenna stelt dat psychedelica een cruciale rol hebben gespeeld in de overgang van Homo Erectus naar Homo Sapiens. Hoewel zijn theorie nog niet wetenschappelijk is bewezen, is het zeer aannemelijk dat onze voorouders in contact kwamen met psilocybinehoudende paddenstoelen. Verschillende archeologische vondsten ondersteunen deze hypothese. Daarnaast tonen uiteenlopende culturen wereldwijd aan dat psychedelica een grote invloed hebben gehad op de ontwikkeling van zowel culturele tradities als denkwijzen.

De Lage dosering

Het innemen van een “low dose” zou voor diverse praktische doeleinden zijn gebruikt. Zo is in 1970 aangetoond dat een lage dosering psilocybine de visuele waarneming kan verbeteren. Psycholoog Roland Fischer suggereerde dat deze verbeterde waarneming onze voorouders mogelijk heeft geholpen om hogerop te komen in de voedselketen. Meer over de cultuurhistorische aspecten lees je in het artikel over De geschiedenis van hallucinogenen.

Pionieren met Albert Hofmann

In de jaren ’50 werd er al volop onderzoek gedaan naar de effecten van LSD, een synthetisch psychedelicum dat in 1938 werd ontdekt door de Zwitserse scheikundige Albert Hofmann. De stof bleek bijzonder effectief bij de behandeling van verslavingen en als antidepressivum. Wat we over Albert Hofmann weten, is dat hij zelf lange tijd kleine doseringen LSD gebruikte tijdens wandelingen en momenten van stilte en reflectie. Volgens hem hielp dit om in diepere verbinding te komen met zichzelf en de natuur. Hofmann werd uiteindelijk 102 jaar oud en bleef tot aan zijn dood experimenteren met lage doseringen.

Dr. James Fadiman Phd.

Het moderne microdoseren, zoals we dat vandaag de dag kennen, vindt zijn oorsprong in het werk van Dr. James Fadiman. In zijn boek The Psychedelic Explorer’s Guide beschrijft hij uitgebreid de verkenning van deze nieuwe subcultuur. In 2015 kreeg Fadimans onderzoek bredere aandacht toen ondernemer en auteur Tim Ferriss hem uitnodigde voor een podcastinterview. Dit gesprek introduceerde microdoseren bij een groot publiek en wekte de interesse van mainstream media.

Fadiman was bovendien de eerste die een gestructureerd gebruikersprotocol ontwikkelde. Dit protocol schrijft voor dat men op vaste dagen een microdosering neemt en gedurende een periode van één tot maximaal twee maanden zijn of haar welzijn observeert. Het wordt aangeraden om dagelijks ervaringen te documenteren. Dit helpt niet alleen bij zelfreflectie, maar vergroot ook het bewustzijn van subtiele veranderingen tijdens de cyclus. Door hier actief mee bezig te zijn, kunnen inzichten en effecten beter worden geïntegreerd in het dagelijks leven.

Fadiman, als absolute pionier op dit gebied, verzamelde als een van de eersten duizenden verslagen van mensen die zijn protocol volgden. Uit de verschillende rapporten bleek dat het nemen van een microdosering een positief effect had op het algemeen welzijn. Veel mensen gaven aan dat ze een drastische verbetering merkten in de mate van stress, angst of depressie die ze ervoeren. Er werd ook een duidelijk verband gelegd tussen microdoseren en het verbeteren van migraine, clusterhoofdpijn, hormonale klachten en angststoornissen zoals PTSS.

Na talloze observaties en verschillende case-studies concludeerde Fadiman dat microdoseren mogelijk helpt om informatie gemakkelijker door de hersenen te verwerken. Deze nieuwe neurologische verbindingen zouden de oorzaak kunnen zijn van de vele positieve gedragsveranderingen die veel mensen ervaren tijdens een microdosing-cyclus.

Paul Stamets

Een andere bekendheid in de wereld van microdoseren is mycoloog en psilocybine-enthousiast Paul Stamets. Stamets is bekend van de “Stamets Stack”, een methode die neurogenese stimuleert. “Stacking” staat voor het stapelen van verschillende natuurlijke supplementen en vitaminen in combinatie met het microdoseren van psilocybine. Stamets zet zich in voor het behoud van de leefomgeving van waardevolle paddenstoelen en voor de wereldwijde adoptie van zijn nootropische combinatie. Meer hierover vind je in het artikel over Microdosing Stacking Methodes.

Wetenschap en de inhaalslag

Van de vroege jaren vijftig tot het einde van de jaren zestig werden verschillende psychedelische stoffen gebruikt voor klinisch onderzoek. Dit onderzoek kwam abrupt tot stilstand in de vroege jaren zestig toen de ‘War on Drugs’ werd uitgeroepen. De massale adoptie van hallucinogene middelen, vooral binnen de hippiebeweging, werd gezien als een bedreiging door de regering en haar belangen, met name tijdens de Vietnamoorlog. Door de algemene verbanning van deze stoffen werden veel wetenschappelijke studies stopgezet en werd de financiering voor psychedelisch onderzoek ingetrokken. Dit leidde tot een aanzienlijke vertraging in het onderzoek en het verlies van eeuwenoude culturele en rituele kennis die binnen inheemse gemeenschappen werd bewaard.

Vandaag de dag blijft het gebruik van psychedelica in veel landen verboden. Ze staan op de lijst van verboden middelen en mogen niet verhandeld of geconsumeerd worden. Toch houdt dit de wetenschap niet tegen om opnieuw onderzoek te doen naar dit veelbelovende veld. In de afgelopen jaren is er een hernieuwde interesse in psychedelica, en verschillende van deze stoffen worden opnieuw onderzocht. Hoewel nog niet alles over microdoseren volledig duidelijk is, wijzen de veelbelovende resultaten van wetenschappelijke studies erop dat microdoseren een potentieel effectieve behandeling kan zijn. Met de juiste benadering kan dit onderzoek bijdragen aan de toepassing van psychedelica in de mentale gezondheidszorg in de toekomst.

Microdosing voor iedereen

Tegenwoordig wordt Microdoseren wereldwijd steeds meer geaccepteerd, waarbij steeds meer mensen zelf verschillende methoden proberen in combinatie met het innemen van een Microdosering. Er is veel aandacht voor Psilocybine, en diverse studies tonen aan dat het positieve effecten heeft op het welzijn van mensen. Ook in Nederland lijkt de adoptie van deze praktijk niet meer te stoppen, met een toenemende populariteit van Microdoseren met Psilocybine Truffels. De voordelen van deze praktijk zijn onder andere verbeterde concentratie, een hogere leer- en werkprestatie, verhoogde fysieke energie, een betere gemoedstoestand, versterkt probleemoplossend vermogen, meer creativiteit, hogere productiviteit en scherpere zintuiglijke waarneming. Waar Microdoseren ooit werd gezien als iets voor pioniers, biohackers en experts, zien we nu dat steeds meer mensen uit verschillende achtergronden het gebruiken om hun creativiteit, mentale gezondheid en algeheel welzijn te verbeteren.